Nou doe ik het gewoon wéér…
Ik doe steeds een stap achteruit.
Niet eens voor mezelf.
Maar voor de ander.
Ik heb twee opleidingsdagen in een groep.
En ik betrap mezelf enorm op een patroon.
We zitten in groepjes van 4 en gaan een oefening doen in drietallen. Een van ons moet dus uit het groepje stappen en aansluiten bij een ander groepje. Dat doe ik dan wel.
In dat nieuwe groepje gaan we een oefening doen. Twee gaan samen in gesprek, de derde is observator. Iedereen wilde wel in gesprek. Één keer raden wie er dan wel observator zou zijn…
Fuck wat irritant.
Welke plek neem jij in?
In een groep? Op je werk? In je gezin?
Doe jij ook altijd een stap terug?
Is de behoefte van de ander belangrijker dan die van jou?
Door middel van opstellingen en coaching begeleid ik moeders in het doorbreken van je (familie) patronen om terug te gaan naar je Origin, naar wie je écht bent. Om vanuit rust en vertrouwen in harmonie te leven, samen met je gezin.
Is het tijd voor jou om nou eens een stap vooruit te zetten?
Helemaal voor jezelf?
Om de ruimte te nemen voor jezelf?
Ik help jou graag inzien welke patronen er bij jou ingeslopen zijn en hoe je deze kunt veranderen. Je kunt een gratis call met mij aanvragen om kennis te maken met mij en mijn werkwijze.
